Living the Zürich life
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
01 September 2014 | Zwitserland, Zürich
Grüetzi meine freunde!
Korte introductie, want het is snel gegaan: als deel van mijn MSc Environmental Technology zit ik komende 4 maanden in Zürich (Zwitserland) en Kampala (Uganda) voor een stage. Op deze blog zal ik weer proberen de belangrijkste opmerkelijkheden die ik tegenkom op een rijtje te zetten in de tijd dat ik weg ben.
Ik werk voor EAWAG, een Zwitsers bedrijf voor “aquatic technology and research”. Het is een organisatie die zich vooral richt op nieuwe toepassingen en is binnen mijn vakgebied een bekende naam. Ik heb me aangesloten bij Sandec, het departement dat zich op water en sanitatie in ontwikkelingslanden focust. EAWAG is een leuk bedrijf, heel jong en relaxt. Iedereen loopt lekker in zn kloffie en is veel op reis want ze researchen tenslotte ontwikkelingslanden. Je kan merken dat ze heel internationaal gericht zijn, want iedereen heeft de beste verhalen en vliegt af en aan naar verschillende projecten. Ik krijg nu al veel tips waar ik in Kampala wel en niet heen moet! En op mijn eerste dag was er gelijk de EAWAG summer party, het personeelsfeest. Goed getimed om meteen iedereen te leren kennen!
Dus wat doe ik nou eigenlijk precies hier bij Sandec? Tja, dat was een vraag die mij ook wel heeft bezig gehouden de eerste week (en nog steeds wel een beetje). De opdracht waar ik voor aangenomen ben is het best te omschrijven als ronduit vaag, maar ik ga het toch iets uitgebreider dan dat proberen hier.
De groep waar ik in werk doet research naar hoe je faecal sludge (of gewoon poepsoep) uit toiletten zonder riolering kunt hergebruiken. Dat kan op verbazend veel verschillende manieren alleen weten ze nog niet of er vraag is naar die shitproducten. Daar hebben ze nu een bepaalde methode voor ontwikkeld om dat uit te zoeken. Deze methode ga ik testen in Kampala door voor alle parameters data te verzamelen. Dit moet vooral door met heel veel mensen over poep te praten, zal dus veel door de stad aan het reizen zijn. Als ik alle data heb kunnen we de methode evalueren en hem fine-tunen zodat het ook op een andere plek gebruikt kan worden. Op dit moment ben in me vooral aan het inlezen in wat er al aan research gedaan is naar dit onderwerp. Dus ja, ik heb het de hele dag over WC’s en poep. Beetje jammer als je dat uit moet leggen aan iedereen met wie je hier vrienden probeert te maken (denk je een lief blond meisje te ontmoeten, begint ze ineens over stront!)…
En opeens woon ik dus in Zürich. Overall impression: leuke stad! Gezellig, cultureel, veel te doen, echt een must-do voor een stedentrip. Ben al een beetje rond wezen kijken, maar vooral de toeristische dingen gedaan. Zürich ligt aan het water, wat met mooi weer heel leuk is omdat iedereen in het veels te heldere water de rivier afdrijft. Ik woon met 2 Duitsers die heel aardig zijn en me op sleeptouw nemen, want vrienden vinden valt nog wel wat tegen. Ik blijf natuurlijk maar een maand in Zürich, en maak best lange dagen op t werk, dus weet gewoon nog niet zo goed waar ik die tegen moet komen. Tot nu toe beperkt het zich voornamelijk tot mijn homies en hun vrienden. Gelukkig ontmoet ik komende week AIESEC Zürich, dus daar kan ik me vast weer makkelijk thuis voelen! #dichtgetikt
Het leukste van reizen en een tijdje ergens anders kunnen wonen vind ik het ontdekken van andere gewoontes, en dat is ook waar ik het liefste over schrijf. De alledaagse gekkigheden van een cultuur zie je niet meer als het je eigen is, maar door de ogen van een buitenlander vallen ze des te meer op. Helemaal als je in de (ogenschijnlijk) suffe huishoudelijke routines een kijkje kunt nemen. Zo was mijn grootste cultuurshock afgelopen week boodschappen doen. Als Duitser krijg je namelijk een deel van je taxes terug als je in Zwitserland woont, en guess what?! De Duitsers zijn stiekem net zo zuinig als de Hollanders. En dus gaat elke Duitser hier naar de eerste supermarkt over de grens (waar dingen veel goedkoper zijn) om zoveel mogelijk in te slaan. En dan bedoel ik ook echt zoveel mogelijk. Auto’s vol met kilo’s eten rijden hier de grens over, het is echt een uitje. Zo heb ik ook met mijn Duitse huisgenoten afgelopen weekend voor 250 E aan boodschappen ingeslagen. Ik heb mijn ogen uitgekeken, ze waren niet te stoppen! Dus mochten jullie nog langs willen komen: wij hebben nog hulp nodig met al dat eten opeten.
Maar... om je tax terug te krijgen moet je nog wel een stempel halen op de grens. Daar zit dan de ongelukkigste persoon ter wereld de hele dag stempels uit te delen. En kan iedereen nog een keer dringen in de 50m lange rij voordat ze dan eindelijk die 20E terugkrijgen. Het is experience. Voor mij een goed uitje om het echte Zwitserse (of Duitse) leven in actie te zien!
Kortom, het leven hier (living the Zürich life): literatuurlijk in de shit duiken tijdens het ontrafelen van mijn stage opdracht, touristje spelen in de stad, Duitser spelen in de supermarkt.
Willkommen in Zürich!
P.S.
Post en andere grappen zijn natuurlijk altijd welkom en kunnen bezorgd worden op:
A. Hösl (is naam van mn huisgenoot, maar anders kan de postbode de juiste brievenbus niet vinden..)
Rotbuchstrasse 8
8006 Zürich
Schweiz
Mijn Zwitserse telefoonnummer is +41779654667
Korte introductie, want het is snel gegaan: als deel van mijn MSc Environmental Technology zit ik komende 4 maanden in Zürich (Zwitserland) en Kampala (Uganda) voor een stage. Op deze blog zal ik weer proberen de belangrijkste opmerkelijkheden die ik tegenkom op een rijtje te zetten in de tijd dat ik weg ben.
Ik werk voor EAWAG, een Zwitsers bedrijf voor “aquatic technology and research”. Het is een organisatie die zich vooral richt op nieuwe toepassingen en is binnen mijn vakgebied een bekende naam. Ik heb me aangesloten bij Sandec, het departement dat zich op water en sanitatie in ontwikkelingslanden focust. EAWAG is een leuk bedrijf, heel jong en relaxt. Iedereen loopt lekker in zn kloffie en is veel op reis want ze researchen tenslotte ontwikkelingslanden. Je kan merken dat ze heel internationaal gericht zijn, want iedereen heeft de beste verhalen en vliegt af en aan naar verschillende projecten. Ik krijg nu al veel tips waar ik in Kampala wel en niet heen moet! En op mijn eerste dag was er gelijk de EAWAG summer party, het personeelsfeest. Goed getimed om meteen iedereen te leren kennen!
Dus wat doe ik nou eigenlijk precies hier bij Sandec? Tja, dat was een vraag die mij ook wel heeft bezig gehouden de eerste week (en nog steeds wel een beetje). De opdracht waar ik voor aangenomen ben is het best te omschrijven als ronduit vaag, maar ik ga het toch iets uitgebreider dan dat proberen hier.
De groep waar ik in werk doet research naar hoe je faecal sludge (of gewoon poepsoep) uit toiletten zonder riolering kunt hergebruiken. Dat kan op verbazend veel verschillende manieren alleen weten ze nog niet of er vraag is naar die shitproducten. Daar hebben ze nu een bepaalde methode voor ontwikkeld om dat uit te zoeken. Deze methode ga ik testen in Kampala door voor alle parameters data te verzamelen. Dit moet vooral door met heel veel mensen over poep te praten, zal dus veel door de stad aan het reizen zijn. Als ik alle data heb kunnen we de methode evalueren en hem fine-tunen zodat het ook op een andere plek gebruikt kan worden. Op dit moment ben in me vooral aan het inlezen in wat er al aan research gedaan is naar dit onderwerp. Dus ja, ik heb het de hele dag over WC’s en poep. Beetje jammer als je dat uit moet leggen aan iedereen met wie je hier vrienden probeert te maken (denk je een lief blond meisje te ontmoeten, begint ze ineens over stront!)…
En opeens woon ik dus in Zürich. Overall impression: leuke stad! Gezellig, cultureel, veel te doen, echt een must-do voor een stedentrip. Ben al een beetje rond wezen kijken, maar vooral de toeristische dingen gedaan. Zürich ligt aan het water, wat met mooi weer heel leuk is omdat iedereen in het veels te heldere water de rivier afdrijft. Ik woon met 2 Duitsers die heel aardig zijn en me op sleeptouw nemen, want vrienden vinden valt nog wel wat tegen. Ik blijf natuurlijk maar een maand in Zürich, en maak best lange dagen op t werk, dus weet gewoon nog niet zo goed waar ik die tegen moet komen. Tot nu toe beperkt het zich voornamelijk tot mijn homies en hun vrienden. Gelukkig ontmoet ik komende week AIESEC Zürich, dus daar kan ik me vast weer makkelijk thuis voelen! #dichtgetikt
Het leukste van reizen en een tijdje ergens anders kunnen wonen vind ik het ontdekken van andere gewoontes, en dat is ook waar ik het liefste over schrijf. De alledaagse gekkigheden van een cultuur zie je niet meer als het je eigen is, maar door de ogen van een buitenlander vallen ze des te meer op. Helemaal als je in de (ogenschijnlijk) suffe huishoudelijke routines een kijkje kunt nemen. Zo was mijn grootste cultuurshock afgelopen week boodschappen doen. Als Duitser krijg je namelijk een deel van je taxes terug als je in Zwitserland woont, en guess what?! De Duitsers zijn stiekem net zo zuinig als de Hollanders. En dus gaat elke Duitser hier naar de eerste supermarkt over de grens (waar dingen veel goedkoper zijn) om zoveel mogelijk in te slaan. En dan bedoel ik ook echt zoveel mogelijk. Auto’s vol met kilo’s eten rijden hier de grens over, het is echt een uitje. Zo heb ik ook met mijn Duitse huisgenoten afgelopen weekend voor 250 E aan boodschappen ingeslagen. Ik heb mijn ogen uitgekeken, ze waren niet te stoppen! Dus mochten jullie nog langs willen komen: wij hebben nog hulp nodig met al dat eten opeten.
Maar... om je tax terug te krijgen moet je nog wel een stempel halen op de grens. Daar zit dan de ongelukkigste persoon ter wereld de hele dag stempels uit te delen. En kan iedereen nog een keer dringen in de 50m lange rij voordat ze dan eindelijk die 20E terugkrijgen. Het is experience. Voor mij een goed uitje om het echte Zwitserse (of Duitse) leven in actie te zien!
Kortom, het leven hier (living the Zürich life): literatuurlijk in de shit duiken tijdens het ontrafelen van mijn stage opdracht, touristje spelen in de stad, Duitser spelen in de supermarkt.
Willkommen in Zürich!
P.S.
Post en andere grappen zijn natuurlijk altijd welkom en kunnen bezorgd worden op:
A. Hösl (is naam van mn huisgenoot, maar anders kan de postbode de juiste brievenbus niet vinden..)
Rotbuchstrasse 8
8006 Zürich
Schweiz
Mijn Zwitserse telefoonnummer is +41779654667
-
01 September 2014 - 23:16
Hilly:
Dit is weer een onovertroffen Nienke-blog!
Ik mis je hier wel hoor, maar je blog maakt een hoop (fout woord in jouw wereld) goed.
Kus, Hilly -
02 September 2014 - 09:28
Katelijn:
Hahaha "shitproducten", geweldig!
Leuk om te lezen nien :) Veel plezier -
02 September 2014 - 10:13
Ank Andriessen:
Lieve Nien,
Geweldig weer zo,n leuk verhaal van jou.
En nu uit Zúrich!
Fijn,dat je op de eerste dag al iedereen kon leren kennen op de summerparty van de EAWAG.
Je schrijft zo leuk over dat lieve meisje dat over stront komt praten,maar op deze manier zal dat heel goed overkomen,denk ik en zal het je ook lukken.
Ik wens je heel veel succes en hoop dat je met veel plezier je werk zult doen en geniet van de Zwitserse
natuur en cultuur.
Tot de volgende blog,liefs van oma Ank.
-
02 September 2014 - 10:46
Marlies Burgler:
Lieve Nien,
Fijn om te horen dat het allemaal goed gaat! Ik had niet anders van je verwacht! Veel plezier nog met alle shit!
Liefs,
Marlies -
02 September 2014 - 15:24
Nienke:
Leuk om te horen en te lezen Nienk!!
Haha, dit past perfect bij jou!
Ik ben heel benieuwd wat Kampala jou gaat brengen..
Heb je ook nog tijd voor/na je stage om wat rond te reizen? -
03 September 2014 - 18:40
Trudi:
Hoi Nienke,
Leuk om weer even mee te mogen reizen.
Geniet en groetjes Trudi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley