De Himalaya getrotseerd > op naar ABC!

Lieve vrienden, ik ben weer terug in de bewoonde wereld!

Nepal is het land met de hoogste bergen ter wereld en als je hier bent kun je een trekking door de bergen niet overslaan. En ik ben zo verschikkelijk blij dat ik dat gedaan heb!

Vanuit Pokhara, waar ik nu zit, gaan er verschillende routes de bergen in, richting kleine dorpjes van een paar guesthouses. Om het uur lopen is er wel een dorpje, dus je kun kiezen waar je blijft voor de nacht. Accomodatie is heel goedkoop, maar per meter stijgen gaan de prijzen van eten mee, want alles moet omhoog gedragen worden door porters. Dat is een zware baan! Het is echt ongeloofelijk wat die mensen allemaal op hun rug dragen. Van hele bedden tot een kooi vol met kippen. Wat ik heb gedaan is naar Annapurna Base Camp (4200 m) gelopen, dit is de basis van waaruit klim-expedities de berg op gaan. Annapurna Base Camp (ABC hierna) ligt in Annapurna sanctuary, waar de bergen van het Annapurnagebergte je 360 graden omringen!

Zou eerst met 2 andere volunteers samen gaan, maar die besloten op het laatste moment toch iets anders te gaan doen. Ben uiteindelijk dus met een gids gegaan, en dat ging perfect. Dawa (gids, 25) sprak goed Engels, was aardig, kon je een leuk gesprek mee voeren en lette goed op. Heb ik geluk mee gehad dus, want ik heb ook verhalen over slechtere gidsen gehoord. Maar goed, gidsen hebben veel meegemaakt en al veel andere expedities gedaan dus hij had altijd wel een interessant verhaal te vertellen over gekke dingen die gebeurd waren met andere toeristen :) Ik droeg mijn eigen tas (ong. 6 kilo) maar dat was goed te doen, niet te zwaar gelukkig. Je hebt gewoon elke dag dezelfde kleren aan en op gegeven moment stinkt alles maar dat is het leuke van trekking: dat maakt niemand wat uit want iedereen is vies. Heerlijk! Het fijne van alleen met een gids gaan is dat je helemaal je eigen tempo kunt lopen en een pauze kan nemen wanneer je maar wil. Ik had 5 maanden ongeveer niet gesport, dus ik was heel benieuwd hoe het zou gaan, maar dat viel reuze mee. Geen enkel probleem op het begin en als je een paar dagen aan het lopen bent merk je dat het makkelijker gaat en dat je lichaam er gewend aan raakt. Dan huppel je zo de berg op! (OK, bij wijze van spreken..)

Het trekkers-ritme is ongeveer zo: rond 6.15 staat iedereen op (Je moet wel, want de muren tussen kamers bestaat uit 1 houten plank; het is net of je met degene naast je in 1 bed ligt :p Dus als 1 iemand wakker is is iedereen dat), ontbijt, tas pakken en beginnen met lopen. Halverwege de ochtend drinken we thee ergens in een dorpje onderweg (dat doen ze hier echt heel veel, thee drinken) en even later lunch. Meestal waren wij (we = Dawa & ik) tegen een uur of 2 al in het guesthouse waar we 's nachts bleven, dus dan heb je lekker nog de hele middag om een dutje te doen, uit te rusten en een boek te lezen (en van het uitzicht te genieten!).

De tocht leidde eerst lange tijd door super mooie jungle-rhododendronbossen met touwbruggen over riviertjes waar het zo stil was dat het net leek of je er in je eentje liep. (Ookal weet je natuurlijk dat dat helemaal niet zo is, om de zoveel tijd kom je weer een andere trekker tegen :p Tja, het blijft toch toeristisch..) De eerste dagen was het alleen maar berg opwaarts, en dat is zweten hier is het vochtige klimaat! Het was net of ik in een zwembad gespongen was. Maar het werk word wel beloond, vooral 's ochtend heb je zo ontzettend geweldig mooi uitzicht op de knalwitte, met sneeuw bedekte bergen, allemaal boven de 7000/8000 m hoog! En elke dag kom je er steeds dichter bij. De nacht van dag 4 op dag 5 verbleven we in MBC (Machhapuchhre Base Camp, de stop voor ABC) en zijn toen om 4 uur 's nachts op gestaan op zonsopgang in ABC te zien. En oooooooohhh, dat was elke stap waard! Er was geen stroom, dus alles was helemaal donker en zoveel sterren met om je heen die bergen. Dan lopen met een zaklamp in het donker en halverwege komt de zon op, dan zie je alle witte toppen voor je en opeens lijkt het of ze in de fik staan! Zo zo zo geweldig mooi! En we hadden super geluk met het weer, strakblauwe lucht. En toen waren we in ABC! Ons doel bereikt :) Het was wel heel koud, wat je eigenlijk in je tas meesleept de hele reis is handschoenen, een muts, warme trui en jas terwijl je die maar 1 dag daar aan hebt. We hebben ontbeten in ABC voordat we weer terug naar beneden moesten om aan de trip terug te beginnen.. *zucht* Ik kon wel uren naar die toppen blijven kijken.

Gelukkig heb ik helemaal geen last gehad van de hoogte, wat ik eigenlijk wel had verwacht van tevoren. (Tja, want als je gewend bent in een land beneden sea-level te wonen weet je maar nooit hoe je reageert op hoogte..) Maar niks dus, mijn conditie is helemaal top nu! :)
Waar ik een beetje bang voor was van te voren was of ik al dat lopen wel leuk zou vinden. Ik bedoel, het is een beetje stom als je er halverwege dag 1 achterkomt dat je trekken eigenlijk niet leuk vind... Maar gelukkig, ik heb de smaak helemaal te pakken! De volgende keer wil ik Everest Base Camp doen :) (Dat word nog even doorsparen dus..)

Op de terugweg zijn we via Poon-hill gelopen, een uitzichtpunt over de hele Annapurna range, maar toen hield het mooie weer even op. Niks te zien want alles was bewolkt, maar goed, wij hadden onze portie bergen in elk geval al gehad.

En na 10 dagen in the middle of nowhere ben ik dus alweer een paar dagen terug in Pohara. Het eerste wat ik gedaan heb is een geweldige warme douche genomen en een kop koffie gedronken, helemaal goed :) Pokhara is toeristisch, maar wel erg ontspannen allemaal en met mooi uitzicht op het meer dus een paar dagen hier gewoon uitgerust.

Oja, en ik heb trouwens een nieuwe naam: Maria. Niemand kan Nienke uitspreken namelijk en dus is van Marije, mijn 2e naam, maar Maria gemaakt. In elk land heet ik anders. :p

Het plan nu: morgenochtend vertrek ik weer terug naar Kathmandu, waar ik dan nog een paar daagjes heb voordat ik vrijdag naar Bali, Indonesie vlieg waar Roos me op staat te wachten op het vliegveld! :D Ik heb echt ontzettend zin om lekker samen op pad te gaan. Het zal wel even wennen zijn om opeens met zijn 2en te zijn, maar het lijkt me heerlijk om een paar ervaringen hier samen te kunnen delen met iemand die je gewoon goed kent. Ik kan maar een visum krijgen voor 30 dagen, en het plan is om Bali, Lombok en misschien een stukje Java te exploren. Daar komt mijn volgende berichtje dus vandaan!

Helaas helaas pakt deze computer mijn camera niet, dus ik kan nog geen foto's uploaden.. (Die echt heel erg de moeite waard zijn, moet ik zeggen! Ik wilde jullie graag jaloers maken met de foto's maar dat gaat dus niet lukken.) Volgende week ben ik bij Roos, die een eigen computertje heeft, dus ik ga het daarop proberen als ik in Indonesie aan kom. Nog even geduld dus!

Ik wens jullie veel plezier in NL allemaal, tot het volgende bericht!

Liefs