Home, Home! Home? Home.

Het voelt raar, nu ik hier op mijn weblog kijk en zie staan: Ik ben terug over 1 dagen. He? Hoe hebben die afgelopen 6 maanden zo snel kunnen gaan? Alle stukken die ik heb geschreven hier lijken omgevlogen.

Na Yogjakarta kwam ik aan in Kuala Lumpur, wereldstad. Hah, ik heb mijn ogen uitgekeken na maanden van vieze steden, niet zo ontwikkelde dorpjes, platteland en locals. Opeens in een stad met mooie auto's, Amerikaanse fastfoodketens, malls, wolkenkrabbers, highways, een skytrain en natuurlijk de worldrenowed Petronas-twin towers! Ik heb echt even moeten wennen daar aan het Westerse leven. Mijn eerste dorm-experience gehad in een gezellig hostel midden in de stad met super veel andere backpackers, waardoor het net een groot huis leek waar we woonden.

Eigenlijk was het plan om nog echt wat van Malaysia te zien in de korte 10 dagen dat ik er was, maar dat is toch best onmogelijk. Zeker als je dan ook nog terechtkomt op een perfect bounty eilandje. Dus dat heb ik gedaan de afgelopen week: op het strand gelegen en mijn duikbrevet gehaald! En oh, duiken is echt zo geweldig! Op de duikschool hing een heel familiaire sfeer en duikers gaan heel relaxt met elkaar om. Heb daar dus vooral rondgehangen en mijn course gedaan met 2 duiken per dag en theorie. En na een paar dagen kwam Stefano (mijn Mexicaanse maat uit Kathmandu) ook nog opdagen dus heb me niet verveeld!
Het was alweer 4 jaar geleden dat ik gedoken had dus de eerste duik was ontzettend wennen, maar de tweede ging perfect en dan denk ik er ook helemaal niet meer over na dat ik onder water ben :) Vooral de 4e duik was top, super duikspot met goed zicht, duizenden vissen (groot!), een schildpad en swimthroughs. Aahh, I love it! Mag ik hier alsjeblieft blijven?

En nu ben ik weer op Indiase bodem. Heerlijk, de geuren, mensen, het is allemaal zo bekend! Alle India-herinneringen van de eerste 3 maanden komen weer boven. Ik weet meteen weer waarom ik dit land koos als bestemming voor mijn reis. Van mij hoeven die Westerse dingen allemaal niet. Dump mij maar lekker in chaotisch India > ik red me wel.

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er helemaal niks voor voel om naar huis te gaan. Vandaag op mijn laatste dag in Delhi ben ik toch wel een beetje sad. Reizen bevalt zo goed, de vrijheid, de andere cultuur en toffe mensen die ik tegen ben gekomen maken dat de afgelopen 6 maanden zo snel voorbij zijn gegaan. Ben ik nog wel dezelfde persoon als ik terugkom? Hoe ga ik me weer aanpassen aan thuis, aan jullie? Ik ben er og niet helemaal over uit.
Ben wel heel benieuwd hoe het is om jullie allemaal weer te zien, jullie zijn toch mijn trouwe fans ;) Bedankt allemaal voor het volgen van mijn avonturen de afgelopen maanden en vanaf morgen kan ik ze je allemaal in het echt vertellen. Ik hoop dat deze blog niet voor lang stil ligt, ik ben alvast begonnen met sparen voor de volgende reis, kan het niet laten.
Reizen is geweldig, daar stop ik nooit mee!

Tot morgen leukerds!