Varanasi en Darjeeling
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
30 Maart 2009 | India, Darjeeling
Nog even snel een berichtje voordat ik dit mooie land voor een tijdje ga verlaten. Morgen neem ik namelijk de bus naar Nepal!
Treinen hier zijn heel goed geregeld. Je stapt ‘s avonds in in Delhi en de volgende ochtend sta je in Varanasi! Ik had een bovenbed, das fijn want dan heb je iets meer privacy. Naast mij sliep een ontzettend aardige student van de universiteit van Varanasi dus heb de hele avond met hem gekletst en kreeg meteen allemaal tips over waar ik heen moest en waar ik het best kon verblijven. Op zijn aanraden dus naar Assi ghat gegaan. Even wat achtergrond info: Varanasi is voor de Hindus een heilige stad. Ze geloven dat als je daar dood gaat de cirkel van reincarnatie stopt. Iedereen wil daar dus dood gaan. (In de meeste steden wil iedereen juist leven, maar nee, in Varanasi is het andersom.) Langs de Ganges zijn overal trappen (‘ghats’) waar mensen zich wassen, bidden, yoga-en, de was doen, enz. Ook zijn er een aantal ‘burning-ghats’, waar de doden dus gecremeerd worden waarna de as over de Ganges uitgestrooit wordt.
Ik verbleef in een guesthouse bij een familie thuis, heel leuk, ze waren zo aardig en gastvrij! En dat voor wel 100 roepies per nacht… Het enige nadeel was dat ik wel ver van het centrum (het ‘main-ghat’) afzat en dus elke dag ver moest lopen om vrienden te vinden want die zaten ook niet in het guest house. :p Varanasi is toeristisch, chaotisch en warm. Maar op de een of andere manier hing er wel een relaxte, vakantie-achtige sfeer. Ik ben gewoon maar wat langs de ghats gaan lopen om de sfeer op te snuiven, want dat is het meer in Varanasi: er is niet zoveel te doen, je moet het meemaken. Daar liep ik 2 Belgen tegen het lijf waar ik verder mee op pad ben gegaan. 1 ding wat hier echt een must is is ‘s ochtends heel vroeg met een bootje over de Ganges varen om de zonsopgang en de ochtendrituelen bij de ghats te zien. Heel indrukwekkend en zo druk en kleurvol! Was het vroege opstaan zeker waard! In die 3 dagen dat ik er was ook veel ge-ontspant, omdat het eigenlijk gewoon te warm was om veel te willen doen. Wel het universiteitsterrein gezien, een museum bezocht en Sarnath (een heel belangrijk dorp voor het Buddhisme) bekeken.
Een ding waar ik niet zeker van was of ik het wilde zien waren de burning-ghats. De hele dag door cremeren ze mensen gewoon in het openbaar, in een groot vuur. Door de straten komt af en toe een processie langs, met de dode op een brancard (wel in doeken gewikkeld, maar vaak steekt er wel een voet uit ofzo) op weg naar de burning-ghat. Gelukkig toen ik er langsvoer met de boot was er geen crematie maar op de laatste avond moest er er langs toen er wel een bezig was. Ik heb niet heel goed gekeken, van mij hoeft dat gewoon niet zo, maar er heerste een heel aparte sfeer. Rustig, peaceful en bijna zakelijk. Het was zo’n rare combi en zo anders dan dat we er in Nederland mee omgaan!
Varanasi: 5 meter naast een crematie spelen kinderen cricket en wassen mensen zich in de rivier. Hoe dicht kan leven en dood naast elkaar staan?
Toen was het tijd om naar Darjeeling te gaan. Ik moest overstappen in Patna (de saaiste stad van India, maar serieus, ze hebben er een straat die ‘boring road’ heet). Helaas nemen de Indiers tijd niet zo serieus en had mijn 1e trein een vertraging van 5,5 uur en stond meer stil dan dat het reed. Ik was nog wel op tijd voor de volgende nachttrein die uiteindelijk ook weer later aankwam dan verwacht. Eenmaal op het station moest ik nog 3,5 uur in een volgepropte taxi (de man naast mij viel gewoon met zijn hoofd op mijn schouder in slaap, zo dicht zaten we op elkaar!) om dan eindelijk echt in Darjeeling aan te komen. Alleen… Om bij mijn guesthouse te komen moest ik nog 3 km heuvel op lopen met mijn zware tas. Oooo ik had het zoo gehad met het reizen na 2 dagen!
In Darjeeling is het koud en mistig en veel minder mensen dan dat ik had verwacht. Oeps. Waar zijn alle toeristen? Uiteindelijk heb ik ze gevonden; de meeting plek van het dorp, een theehuis (natuurlijk, wat dacht je anders in Darjeeling? ;)) waar ze hele lekkere taartjes hebben. Op zaterdag heb ik daar eigenlijk de hele dag daar mijn boek gelezen om bij te komen van de reis en op te warmen, want mijn cheap-ass kamertje heeft natuurlijk geen verwarming. :p
Op het begin was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld, het was allemaal minder dan ik had gedacht en ik zit midden tussen de bergen maar heb er nog geeneen gezien omdat het alleen maar mist. Maar: het is wel heel ontspannen en ‘s avonds had ik eindelijk maatje gevonden: Andrea, een Canadse.
En toen heb ik gister hier mijn 19e verjaardag gevierd! Ik had in mijn kamer Tibetaanse gebedsvlaggetjes opgehangen :) en in het theehuis verkochten ze zelfs verjaardagskaarsjes, dus die heb ik op mijn taartje gezet! En ben met Andrea naar de dierentuin hier geweest. Toch is het wel gek hoor, een verjaardag met niemand die je kent en niemand die weet dat je jarig bent. Ik heb de hele dag eigenlijk geen echt verjaardagsgevoel gehad. Misschien ‘s avonds, toen we de kroeg in zijn geweest (want ja, die hebben ze hier!) dat het een beetje kwam. Op gegeven moment zaten we met allemaal mensen die je niet kent aan het bier en de rum-cola, en het was verrassend gezellig. Tot half 11, toen werden we eruit geschopt omdat de pub dicht ging. Alles sluit hier zo vroeg! Ik weet niet wat die Indiers doen ‘s avonds, maar ze gaan in elk geval niet uit…
Bedankt voor al jullie leuke berichtjes gister! Tof te weten dat jullie aan me denken op mn birthday :) Het was leuk apart en een lekker anders, een verjaardag in India, maar volgend jaar vier ik het denk ik toch maar weer met jullie allemaal lekker thuis.
Vandaag de theeplantages nog bekeken en met het stoomtreintje geweest, helaas was er geen uitzicht door de mist :p
Ik ga er 2 dagen over doen om in Kathmandu te komen, waar ik voor 3 weken nog ga voluteeren als bouwvakker aan een school :p Meer info heb ik eigenlijk ook niet, dus we gaan het meemaken. Ik hou jullie op de hoogte!
Dikke knuffel!
Treinen hier zijn heel goed geregeld. Je stapt ‘s avonds in in Delhi en de volgende ochtend sta je in Varanasi! Ik had een bovenbed, das fijn want dan heb je iets meer privacy. Naast mij sliep een ontzettend aardige student van de universiteit van Varanasi dus heb de hele avond met hem gekletst en kreeg meteen allemaal tips over waar ik heen moest en waar ik het best kon verblijven. Op zijn aanraden dus naar Assi ghat gegaan. Even wat achtergrond info: Varanasi is voor de Hindus een heilige stad. Ze geloven dat als je daar dood gaat de cirkel van reincarnatie stopt. Iedereen wil daar dus dood gaan. (In de meeste steden wil iedereen juist leven, maar nee, in Varanasi is het andersom.) Langs de Ganges zijn overal trappen (‘ghats’) waar mensen zich wassen, bidden, yoga-en, de was doen, enz. Ook zijn er een aantal ‘burning-ghats’, waar de doden dus gecremeerd worden waarna de as over de Ganges uitgestrooit wordt.
Ik verbleef in een guesthouse bij een familie thuis, heel leuk, ze waren zo aardig en gastvrij! En dat voor wel 100 roepies per nacht… Het enige nadeel was dat ik wel ver van het centrum (het ‘main-ghat’) afzat en dus elke dag ver moest lopen om vrienden te vinden want die zaten ook niet in het guest house. :p Varanasi is toeristisch, chaotisch en warm. Maar op de een of andere manier hing er wel een relaxte, vakantie-achtige sfeer. Ik ben gewoon maar wat langs de ghats gaan lopen om de sfeer op te snuiven, want dat is het meer in Varanasi: er is niet zoveel te doen, je moet het meemaken. Daar liep ik 2 Belgen tegen het lijf waar ik verder mee op pad ben gegaan. 1 ding wat hier echt een must is is ‘s ochtends heel vroeg met een bootje over de Ganges varen om de zonsopgang en de ochtendrituelen bij de ghats te zien. Heel indrukwekkend en zo druk en kleurvol! Was het vroege opstaan zeker waard! In die 3 dagen dat ik er was ook veel ge-ontspant, omdat het eigenlijk gewoon te warm was om veel te willen doen. Wel het universiteitsterrein gezien, een museum bezocht en Sarnath (een heel belangrijk dorp voor het Buddhisme) bekeken.
Een ding waar ik niet zeker van was of ik het wilde zien waren de burning-ghats. De hele dag door cremeren ze mensen gewoon in het openbaar, in een groot vuur. Door de straten komt af en toe een processie langs, met de dode op een brancard (wel in doeken gewikkeld, maar vaak steekt er wel een voet uit ofzo) op weg naar de burning-ghat. Gelukkig toen ik er langsvoer met de boot was er geen crematie maar op de laatste avond moest er er langs toen er wel een bezig was. Ik heb niet heel goed gekeken, van mij hoeft dat gewoon niet zo, maar er heerste een heel aparte sfeer. Rustig, peaceful en bijna zakelijk. Het was zo’n rare combi en zo anders dan dat we er in Nederland mee omgaan!
Varanasi: 5 meter naast een crematie spelen kinderen cricket en wassen mensen zich in de rivier. Hoe dicht kan leven en dood naast elkaar staan?
Toen was het tijd om naar Darjeeling te gaan. Ik moest overstappen in Patna (de saaiste stad van India, maar serieus, ze hebben er een straat die ‘boring road’ heet). Helaas nemen de Indiers tijd niet zo serieus en had mijn 1e trein een vertraging van 5,5 uur en stond meer stil dan dat het reed. Ik was nog wel op tijd voor de volgende nachttrein die uiteindelijk ook weer later aankwam dan verwacht. Eenmaal op het station moest ik nog 3,5 uur in een volgepropte taxi (de man naast mij viel gewoon met zijn hoofd op mijn schouder in slaap, zo dicht zaten we op elkaar!) om dan eindelijk echt in Darjeeling aan te komen. Alleen… Om bij mijn guesthouse te komen moest ik nog 3 km heuvel op lopen met mijn zware tas. Oooo ik had het zoo gehad met het reizen na 2 dagen!
In Darjeeling is het koud en mistig en veel minder mensen dan dat ik had verwacht. Oeps. Waar zijn alle toeristen? Uiteindelijk heb ik ze gevonden; de meeting plek van het dorp, een theehuis (natuurlijk, wat dacht je anders in Darjeeling? ;)) waar ze hele lekkere taartjes hebben. Op zaterdag heb ik daar eigenlijk de hele dag daar mijn boek gelezen om bij te komen van de reis en op te warmen, want mijn cheap-ass kamertje heeft natuurlijk geen verwarming. :p
Op het begin was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld, het was allemaal minder dan ik had gedacht en ik zit midden tussen de bergen maar heb er nog geeneen gezien omdat het alleen maar mist. Maar: het is wel heel ontspannen en ‘s avonds had ik eindelijk maatje gevonden: Andrea, een Canadse.
En toen heb ik gister hier mijn 19e verjaardag gevierd! Ik had in mijn kamer Tibetaanse gebedsvlaggetjes opgehangen :) en in het theehuis verkochten ze zelfs verjaardagskaarsjes, dus die heb ik op mijn taartje gezet! En ben met Andrea naar de dierentuin hier geweest. Toch is het wel gek hoor, een verjaardag met niemand die je kent en niemand die weet dat je jarig bent. Ik heb de hele dag eigenlijk geen echt verjaardagsgevoel gehad. Misschien ‘s avonds, toen we de kroeg in zijn geweest (want ja, die hebben ze hier!) dat het een beetje kwam. Op gegeven moment zaten we met allemaal mensen die je niet kent aan het bier en de rum-cola, en het was verrassend gezellig. Tot half 11, toen werden we eruit geschopt omdat de pub dicht ging. Alles sluit hier zo vroeg! Ik weet niet wat die Indiers doen ‘s avonds, maar ze gaan in elk geval niet uit…
Bedankt voor al jullie leuke berichtjes gister! Tof te weten dat jullie aan me denken op mn birthday :) Het was leuk apart en een lekker anders, een verjaardag in India, maar volgend jaar vier ik het denk ik toch maar weer met jullie allemaal lekker thuis.
Vandaag de theeplantages nog bekeken en met het stoomtreintje geweest, helaas was er geen uitzicht door de mist :p
Ik ga er 2 dagen over doen om in Kathmandu te komen, waar ik voor 3 weken nog ga voluteeren als bouwvakker aan een school :p Meer info heb ik eigenlijk ook niet, dus we gaan het meemaken. Ik hou jullie op de hoogte!
Dikke knuffel!
-
30 Maart 2009 - 13:45
Jan Willem:
Heerlijk Nien om je verhaal weer te lezen!
Ook gisteren was het geweldig om je stem via de telefoon thuis met z'n allen te horen terwijl wij jouw verjaardagsfeest aan het vieren waren met z'n 20-en. Iedereen vond het erg leuk om je zo rechtstreeks te horen vertellen hoe het met je gaat. De sfeer was daardoor top! Iedreen is vol bewondering voor je. Je bent een kanjer!
Dikke kus. -
30 Maart 2009 - 13:48
Henk Lette:
Hee, Nienke, Nogmaals gefeliciteerd. Leuk je gisteren even persoonlijk - weliswaar via de compu - gezien en gesproken te hebben en je te hebben kunnen feliciteren. Jouw verhalen zijn in ieder geval zeker niet 'boring' en het sprankelt weer aan alle kanten. Veel sterkte met je reis naar Nepal en je bouwvakkerswerk daar. Ben benieuwd, maar heb er alle vertrouwen in. Wij nemen nog maar een kopje (Darjeeling) thee op je verjaardag...
Groeten van ons. -
30 Maart 2009 - 13:57
Myrthe:
Lieve schat, nog heel erg gefeliciteerd! Je weet dat ik nu alleen nog maar aan je denk aangezien je naar Nepal gaat... ben jaloers!!
Dikke zoen!
PS: wanneer gaan we Skypen? -
30 Maart 2009 - 14:07
Marian:
Hoi Nienke,
Gefeliciteerd met je verjaardag! Wat een lef en geduld heb jij dat je iedere keer weer een andere plaats gaat opzoeken in je eentje! En je kijkt gewoon wie je tegenkomt, ook op je verjaardag! Zo leer je het land en de inwoners wel echt kennen. Veel plezier op reis naar Nepal. Groetjes, Marian en Daan & kids -
30 Maart 2009 - 14:33
Trudi:
Je kletst net zo makkelijk als je schrijft. Het was heel leuk om je gisteren te horen vertellen over je reis. Ook van ons nog een verjaardagsknuf en ik benieuwd naar je verhalen over Nepal. groetjes -
30 Maart 2009 - 15:36
Es:
Bouwvakker, dat is echt wat voor jou! ;) Wat stoer nien. en wij denken hier natuurlijk dag en nacht aan je :P niet alleen op je verjaardag ;)
Maar! Hier begint de zon ook te schijnen, ik zweet me kapot 14 graden ;)
Superzoen, Es! -
30 Maart 2009 - 17:33
Hanneke Fr.:
Nienke ,alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! En wat zijn je verhalen weer mooi,je bent inderdaad een kanjer.Veel plezier in Nepal en daar zul je ook wel weer ettelijke kopjes thee drinken want volgens mij zit Firma Twinings daar! geniet ze ... -
30 Maart 2009 - 19:50
Jente:
Klinkt weer superenthousiast chick, net als je spraakwaterval gister aan de telefoon :) Leuk om je weer (letterlijk) te horen :D Kon je je verjaardagsliedje een beetje verstaan door de telefoon? ;)
Geniet! Vooral ook van het bouwvakken, is weer eens wat anders dan dat zakken gevul bij de oudevertrouwde molen, haha!
Liefs! -
30 Maart 2009 - 20:23
Maartje:
Nienke!
Nog van harte gefeliciteerd! :)
je verhaal is weer geweldig om te lezen, supertof. en je blijft maar in beweging.
ik ben heel benieuwd naar je toekomstige bouwvakkers-ervaringen;)
Kus! -
30 Maart 2009 - 21:34
Annelies:
He Nienke, nogmaals gefeliciteerd! Je ziet er goed uit; leuk hoor, je even op de skype te ontwaren. Succes in Nepal. liefs -
03 April 2009 - 09:16
Bregje:
ooooh, nog gefeliciteerd! Ik word echt zo jaloers van jouw verhalen. Succes met bouwvakkeren, xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
