De eerste dagen
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
05 Januari 2009 | India, Jaipur
Hai allemaal!
Ze heben hier in het huis een redelijke internet verbinding, dus ik zal de komende tijd regelmatig wat van me laten horen! Doen jullie dat dan ook? Mail kan ik hier gewoon openen, dus het lijkt me leuk om op de hoogte gehouden te worden van wat jullie allemaal uitspoken!
Nadat ik door mijn uitzwaai commite van 7 man was uit gezwaaid was ik opeens helemaal in mijn eentje. En dat is kut. Even roepies gehaald en daarna toch maar aan dat kopje thee gegaan waar ik zo tegenop zag. En dat was inderdaad niet leuk in mijn eentje. Daarna naar de gate gegaan, maar toen ik eenmaal in het vliegtuig zat had hij vertraging, dus ik vloog uiteindelijk een uur later pas... Maar was ruim op tijd in London voor de Delhi-vlucht. Die was heel rustig, een beetje proberen te slapen, maar niet zo gelukt. Toen ik aankwam stond Amita van Shake Hands me op te wachten. We moetsen eerst nog 4 uur rijden naar Jaipur, waar ik nu voor een tijdje woon. Echt heel tof om uit het raam te kijken! Het is wel aziatisch, gewoon de sfeer die er hangt en het geloof met tempels etc. En inderdaad heel chaotisch, man die chauffeur rijd als een malloot! maar dat doen ze alemaal, gewoon een beetje door het verkeer heen zigzaggen. Wel heel mooi, op het begin, na Delhi vrij plat en met heel veel gele koolzaadvelden. Pas op 70 km van jaipur veranderde het landschap in het wat drogere en iets meer heuvelige woestijn landschap. Al gepot onderweg: koeien op straat (dat is geweldig! ze staan maar gewoon een beetje op de weg en trewkken zich niks van iemand aan :P ), kamelen en apen.
In het huis is op dit moment nog 1 andere volunteer, de Amerikaanse Amelia, die me een beetje uitlegde wat alles was, maar het ging zo snel dat ik het niet allemaal kon volgen. Amita en Pranay ( van Shake hands, de organisatie) wonon ook hier inhuis. Het is een vrijstaand huis in een vrij goeie buurt ( niet heel rijk, maar wel goed) en wij wonen op de onderverdieping. Boven woont een famlilie.
Nou ja, en toen zat ik daar dus. Ik voelde me nog niet helemaal op mijn gemak en wel heel erg allen. Dat is eignlijk het enige, geen cultuurshock, alleen de hele tijd het besef dat ik wel heel alleen ben, hier eigenlijk niemand ken en jullie toch wel heel erg mis. Dat zal wel overgaan, maar nu in de eerste dagen is het wel erger dn ik had gverwacht. Sterker nog, ik had me er helemaal niet op voorbereid dat ik daar zo bezig mee zou zijn.
Het indiase eten is.. Tja, wel ok. Het is lekker anders, maar ze gebruiken er een soort kruid in wat me gewoon niet zo aanspreekt. En niet te pittig, gewoon lekker.
Vandaag ben ik voor het eerst naar het weeshuis gegaan (met de tuktuk), en dat is wel wennen. Veel kinderen (wel hele lieve) die veel aaandcht vragen, voortdurend op de grond of in hun broek plassen en een aantal dat gehandicapped is. Vandaag was ik er maar een uurtje, maar vanaf nu zal ik daar werken van 8.30 tot 12.30 en dan heb ik smiddags vrij, maar Amelia zei dat 4 uur werken ook echt genoeg is. Daarstraks een winkeltje bezocht en Amita heeft me wat dingen verteld over India.
Amelia gaat over 3 dagen weg, gelukkig komen er morgen 2 nieuwe volunteers en volgende week nog 4, dus dan zit het huis wel vol. Lijkt me leuk, want het is nu wel heel eenzaam mmet zo weinig. Amelia spreek een klein beetje Hindi dus die kan gesprekken volgen maar ik versta hier helemaal niemand.
Ik ben wel nog steeds heel erg moe en moet echt veel bijslapen. Zeker al die nieuwe indrukken en de hele dag Engels praten kost veel energie. Maar ik hoop dat als ik wat meer gewend ben dat dat helemaal goed komt. Dat is het vooral, ik moet echt nog heel erg wennen.
Morgen is mijn eerste echte werkdag in het weeshuis, ik bn benieuwd. Ik hou jullie op de hoogte,
Ze heben hier in het huis een redelijke internet verbinding, dus ik zal de komende tijd regelmatig wat van me laten horen! Doen jullie dat dan ook? Mail kan ik hier gewoon openen, dus het lijkt me leuk om op de hoogte gehouden te worden van wat jullie allemaal uitspoken!
Nadat ik door mijn uitzwaai commite van 7 man was uit gezwaaid was ik opeens helemaal in mijn eentje. En dat is kut. Even roepies gehaald en daarna toch maar aan dat kopje thee gegaan waar ik zo tegenop zag. En dat was inderdaad niet leuk in mijn eentje. Daarna naar de gate gegaan, maar toen ik eenmaal in het vliegtuig zat had hij vertraging, dus ik vloog uiteindelijk een uur later pas... Maar was ruim op tijd in London voor de Delhi-vlucht. Die was heel rustig, een beetje proberen te slapen, maar niet zo gelukt. Toen ik aankwam stond Amita van Shake Hands me op te wachten. We moetsen eerst nog 4 uur rijden naar Jaipur, waar ik nu voor een tijdje woon. Echt heel tof om uit het raam te kijken! Het is wel aziatisch, gewoon de sfeer die er hangt en het geloof met tempels etc. En inderdaad heel chaotisch, man die chauffeur rijd als een malloot! maar dat doen ze alemaal, gewoon een beetje door het verkeer heen zigzaggen. Wel heel mooi, op het begin, na Delhi vrij plat en met heel veel gele koolzaadvelden. Pas op 70 km van jaipur veranderde het landschap in het wat drogere en iets meer heuvelige woestijn landschap. Al gepot onderweg: koeien op straat (dat is geweldig! ze staan maar gewoon een beetje op de weg en trewkken zich niks van iemand aan :P ), kamelen en apen.
In het huis is op dit moment nog 1 andere volunteer, de Amerikaanse Amelia, die me een beetje uitlegde wat alles was, maar het ging zo snel dat ik het niet allemaal kon volgen. Amita en Pranay ( van Shake hands, de organisatie) wonon ook hier inhuis. Het is een vrijstaand huis in een vrij goeie buurt ( niet heel rijk, maar wel goed) en wij wonen op de onderverdieping. Boven woont een famlilie.
Nou ja, en toen zat ik daar dus. Ik voelde me nog niet helemaal op mijn gemak en wel heel erg allen. Dat is eignlijk het enige, geen cultuurshock, alleen de hele tijd het besef dat ik wel heel alleen ben, hier eigenlijk niemand ken en jullie toch wel heel erg mis. Dat zal wel overgaan, maar nu in de eerste dagen is het wel erger dn ik had gverwacht. Sterker nog, ik had me er helemaal niet op voorbereid dat ik daar zo bezig mee zou zijn.
Het indiase eten is.. Tja, wel ok. Het is lekker anders, maar ze gebruiken er een soort kruid in wat me gewoon niet zo aanspreekt. En niet te pittig, gewoon lekker.
Vandaag ben ik voor het eerst naar het weeshuis gegaan (met de tuktuk), en dat is wel wennen. Veel kinderen (wel hele lieve) die veel aaandcht vragen, voortdurend op de grond of in hun broek plassen en een aantal dat gehandicapped is. Vandaag was ik er maar een uurtje, maar vanaf nu zal ik daar werken van 8.30 tot 12.30 en dan heb ik smiddags vrij, maar Amelia zei dat 4 uur werken ook echt genoeg is. Daarstraks een winkeltje bezocht en Amita heeft me wat dingen verteld over India.
Amelia gaat over 3 dagen weg, gelukkig komen er morgen 2 nieuwe volunteers en volgende week nog 4, dus dan zit het huis wel vol. Lijkt me leuk, want het is nu wel heel eenzaam mmet zo weinig. Amelia spreek een klein beetje Hindi dus die kan gesprekken volgen maar ik versta hier helemaal niemand.
Ik ben wel nog steeds heel erg moe en moet echt veel bijslapen. Zeker al die nieuwe indrukken en de hele dag Engels praten kost veel energie. Maar ik hoop dat als ik wat meer gewend ben dat dat helemaal goed komt. Dat is het vooral, ik moet echt nog heel erg wennen.
Morgen is mijn eerste echte werkdag in het weeshuis, ik bn benieuwd. Ik hou jullie op de hoogte,
-
05 Januari 2009 - 13:30
Dorianne:
Hi!
klinkt allemaal leuk! natuurlijk wel wennen zo alleen, maar dat komt vast wel goed!!
ik ben jaloers op je!
Liefs Dorianne -
05 Januari 2009 - 13:32
Katelijn:
Nien!
Komt allemaal goed :)
Je bent niet eenzaam en alleen; we denken allemaal aan je! Ik weet zeker dat je het binnen niet al te lange tijd naar je zin hebt!
voor nu een hele dikke knuffel..
Liefs Katelijn -
05 Januari 2009 - 13:33
Meik:
Nienkkk, heeel erg leuk om wat van je te horen! Ik denk elke dag aan je, en ik was heel benieuwd waar je terecht was gekomen en of alles goed gegaan was! Gezellig dat er komende week nog wat andere mensen komen, anders kan ik dat alleen-gevoel me goed voorstellen!
Heel veel plezier morgen met je echte eerste werkdag! En hopelijk hoor ik snel weer wat van je!
xx meik -
05 Januari 2009 - 14:33
FLAT Uit Dieren:
Lieve Nienke,
Je hebt een prachtige eerste indruk gegeven. Ja, nu begint het pas...
Veel succes met je werkdagen in het weeshuis! groetjes Frank-Agnes-Tom en Loes (de laatste loopt weer met krukken; nu door een kart ongeluk..) -
05 Januari 2009 - 14:37
Marian:
Hoi Nienke,
Wat een avontuur! Stoer hoor! Fijn dat je goed bent aangekomen. Logisch dat je nog moet wennen! Er komen vast een stel leuke mensen in je huis wonen. Veel succes en plezier op je eerste werkdag! Liefs, Marian & Daan -
05 Januari 2009 - 14:37
Dirk:
Hee Nienk!
Wat goed om van je te horen, en dat je veilig bent aangekomen! Zet m verder op, lekker wennen, en je kan het!
Jij zit er al, en ik heb nog de kriebels van bijna weggaan:P
En bedankt trouwens voor die tip van dat panasonic fototoestel;):P
Zoen en maak India daar lekker onveilig meis:)!
Dirk -
05 Januari 2009 - 15:11
Anouk:
NIENKEEE!:D
Je bent gewoon mijn held! Je kunt het. Het alleen voelen is denk ik een goed teken: Je hebt het hier lekker rijk aan alle vrienden en familie:D en dat kun je vast snel een plekje geven!
Super dikke zoen
Anouk -
05 Januari 2009 - 15:19
Haag:
youcandoitputyourbackintoit -
05 Januari 2009 - 15:19
Es!:
Yesyesyes!! Mail van Nien.
Ik vond het al zo spannend, maar nu je er zit is het eigenlijk nog veel spannender he!
Maar morgen begint je werkdag en gaan binnen die 4 uur opeens allemaal kindjes om je geven :) Wat spannend.
En het is wel heerlijk dat je zoveel hebt om naar uit te kijken, straks woon je gewoon met allemaal leuke energie-gevende mensen :) En is Engels opeens normaal om te praten!
Nien, ik vind het heel cool dat juist jij daar zit. En ik ben heel benieuwd of je al brieven hebt gelezen!
En ik wilde ook nog vragen! Heb je een weeshuis adres? Dat is best cool, stuur ik een pakket balonnen op ofzoiets!
Een hele grote zoen Es :)
-
05 Januari 2009 - 15:35
Judith:
lieve nien, fijn om te horen dat je goed bent aangekomen. India klinkt geweldig, geniet ervan!!
over een paar weken wil je niet meer weg, geloof me..
liefs, juud -
05 Januari 2009 - 15:48
Nien:
Nienemien, heel begrijpelijk dat je je zo voelt nu.. Iets om in gedachten te houden: we denken hier allemaal (echt, ik hoor het van alle kanten) aan je Hopelijk ben je al iets meer uitgerust en gaat het goed morgen! We know you can do it, en veel plezier! (: -
05 Januari 2009 - 16:21
Ellen :
Ha Nien,
leuk om je belevenissen zo te kunnen volgen! Het gaat vast goed komen met je, vooral wanneer je gewend raakt en er meer volunteers komen.
Intussen vangen wij je ouders wel op met een lekker glaasje port!
Geniet ervan! -
05 Januari 2009 - 17:14
Annelies:
Wat heerlijk om al zo snel van je te horen. Ik ben er van overtuigd dat je snel gaat wennen, die eerste dagen zijn zo voorbij. Gelukkig dat er in elk geval 1 andere volunteer was; ik ken mensen die de enige waren (op een taalschool dan)..... Hou je taai, lieve groet. -
05 Januari 2009 - 18:42
Henk Lette:
Hoi Nienke, Goed wat van je te horen. Ik weet zeker dat het na de eerste dagen lekker gaat lopen. Je hebt nu al veel indrukken te verwerken. En het afscheid... Gaat allemaal goed komen.
Hoop dat de nieuwe volunteers leuke mensen zijn. Je bent na een week dan gelijk senior daar in huis!
Veel sterkte met het wennen en natuurlijk veel plezier. -
05 Januari 2009 - 18:48
Franka:
Superheld ik stuur je lekker een extra lang mailtje! -
05 Januari 2009 - 19:11
Mara:
Hee Nienke!
Wat gaaf om van je te horen! Ik vind het zo knap wat je doet. Veel succes en strekte met je eerste dag in het weeshuis en met het wennen daar. Liefs, Mara -
05 Januari 2009 - 19:23
Trudi:
Hoi Nien,
Fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen. Hopelijk tref je een maatje bij de nieuwe vrijwilligers. Je loopt hier in ieder geval de kou mis, rond de 10 graden vorst!!! groet trudi -
06 Januari 2009 - 11:25
Odde En Alexander:
Wow, Nienke tof man! Natuurlijk is het even aanpassen op het begin, maar als iemand dat kan... Zo lang je maar niet wordt overreden door een Tuktuk, of ruzie krijgt met een koe, hebben wij alle vertrouwen in je! Niet voor niets zeggen ze in Zuid-Afrika ''Alles sal reg kom" en ze zullen vast zo'n zelfde iets zeggen in India.
Tot snel, tot het volgende bericht :) -
06 Januari 2009 - 13:12
Hanneke:
fijn om al zo snel wat te lezen.ga maar gauw alle liedjes die je kent zingen voor de kindjes...doe ik ook altijd als 't wat lastig is.[klap eens in je handjes wordt gewoon een hit!] -
06 Januari 2009 - 13:33
Lotte:
Lieve Nien,
Wow moet je kijken hoeveel mensen in Nederland al aan je denken! Al 19 berichten, nu kun je je haast niet meer alleen voelen! ;)
Nee ik vind het echt rot voor je dat je je zo voelt, maar alle begin is moeilijk! Ik ken wel meer mensen die naar het buitenland zijn gegaan en die blogs beginnen meestal net zo als die van jou.. maar binnen een paar weken voelen ze zich helemaal thuis en willen ze niet meer weg!
Bij jou gaat dat vast net zo :)
Toen ik naar Utrecht ging verhuizen voelde ik me ook vaak alleen, maar geloof me er komt snel verandering in! Oke Utrecht is niet te vergelijken met India ;) Maar just trying to make you feel better! :)
Komt helemaal goed meis, heel veel plezier en geniet van alle nieuwe indrukken! Ik ga nu stoppen want ik moet naar college fietsen terwijl het -2 is.. haha nu voel je je vast beter ;)
Liefs, je nicht -
06 Januari 2009 - 17:09
Je Zusje:
hai liefste zus,
goed om te horen dat je ons mist, wij missen jou hier ook ;) 't is hier ongelofelijk leeg, maar dat zal wel wennen, net als dat jij daar zult wennen! hopelijk zitten er leuke mensen bij de nieuwe volunteers!
is het huis verder schoon enzo?
ik zal je morgen even een mailtje sturen.
successs, je kunt het <3!
liefs & kusjes,
je zusje die trots op je is :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
